En zo zijn we dan alweer ruim 3 weken in Portugal. Er is zoveel gebeurd in de tussentijd en aangezien we hier een 'real life' verslag willen neerzetten, voor jullie, maar vooral ook voor onszelf voor later, komt hier een samenvatting. Terwijl we ruim 2 weken geleden ziek werden, begon ook de truck weer kuren te vertonen. Gezien het feit dat we onszelf echt niet zo optimaal voelden, besteedden we er niet al te veel aandacht aan. Het zou wel weer over gaan. Maar met het stijgen van de temperatuur van onszelf (ofwel: koorts) en het stijgen van de buitentemperatuur (zon!), steeg helaas ook ditmaal de temperatuur van de motor.

Hadden we dit hele relaas in Frankrijk afgelopen augustus al tot in den treure meegemaakt, het begon nu weer van voren af aan. In eerste instantie alleen als we flink de bergen in reden. De koelvloeistof werd er dan via de tank met kracht uitgegooid. Mettertijd dat die situatie voortduurde, raakte de motor vanzelf door een gebrek aan koelvloeistof oververhit. Dus regelmatig stoppen tijdens het rijden en bijvullen dan maar. Voor de zekerheid maar wederom de (en nu originele DAF) thermostaten vervangen. De dag erna ging het al iets beter met het rijden en de temperatuur van de motor. Totdat we ons per ongeluk op de snelweg begaven. Nog geen 3 kilometer over de prachtige vlakke tolweg vanaf Porto naar het Zuiden en de temperatuur steeg weer tot onrustbarende hoogte. Met Mart zijn technisch inzicht, kwam hij tot de conclusie dat de V-snaar dan wellicht niet strak genoeg stond afgesteld. Gelukkig beschikken wij over een gigantische lading reserve onderdelen en daarnaast over Mart zijn vermogen om die ook op de juiste manier in te bouwen.

Helaas bleek deze reparatie ook nog steeds niet afdoende en leek ook ditmaal de koppakking de oorzaak van het probleem te vormen. Na overleg met de garage in Nederland, werd dit voorzichtig bevestigd. Gelukkig waren we een aantal dagen ervoor op de snelweg langs een officiële DAF service dealer gereden en hadden deze in onze TomTom opgeslagen. Er zat niets anders op dan weer 40 kilometer noordwaarts te rijden, want zo willen we de oversteek naar Afrika beslist niet gaan maken. Via internet hebben we een hotel/appartement gezocht, waar we zouden kunnen verblijven én uitzieken, in de hoop dat er ondertussen eens serieus aandacht aan ons probleem met de truck werd geschonken. Jammer genoeg bleek het nog een hele sinecure om de garage te bereiken, aangezien de motor in de laatste 5 kilometer zeker zo'n 8x afsloeg. Wat was dat dan? Duidelijk was dat er geen brandstoftoevoer naar de motor was, maar waardoor, waarom?

Bij de garage aangekomen (donderdag 17 nov jl), werden we allervriendelijkst, snel en zo op het oog ook bijzonder professioneel te woord gestaan én geholpen. Er werd alvast een account op onze naam geopend, waarop de werkbon werd afgestemd en we konden het vooraf bekeken hotel via hun computer boeken. Gelukkig sprak de manager redelijk Engels, waardoor we ditmaal beter de situatie konden doorspreken. Ook hun conclusie was al rap dat het wel de koppakking moest zijn, die lekte. Alhoewel deze in Chambéry al was vervangen, hadden ze hem toentertijd niet laten vlakken. De manager gaf aan dat als bleek dat de koppakking lek was, zij deze alleen wilden vervangen als de kop daarna gevlakt zou worden. Nou prima, beter dan over 2 maanden weer met hetzelfde probleem ergens in Afrika te staan.

De dagen in het ruime en luxe appartement in Hotel Eurosol Residence verliepen prima. We hadden de hele dag beschikking over internet, waardoor we veel konden skypen en mailen, maar ook lekker 's avonds via uitzending gemist naar Nederlandse programma's konden kijken. Overdag zijn we lekker gaan wandelen, hebben het 'Castelo' bezichtigd en beklommen en heerlijk genoten van de heerlijke lunches in een gezellig winkelcentrum om de hoek. In de garage ging het allemaal voorspoedig. De problemen met de koppakking werden vakkundig verholpen een ook het probleem met de brandstoftoevoer bleek te worden gevonden en te worden opgelost. Maandagavond 21 november om 17.55 uur 5 minuten voor sluitingstijd was onze truck gelukkig weer gerepareerd. Opgelucht en gespannen vertrokken we bij de garage om op zoek te gaan naar de camperplaats 8 km verderop om te overnachten.

Inmiddels had Mart bedacht in de afgelopen dagen dat hij nu ook maar direct op zoek wilde naar nieuwe accu's, zodat de oude en niet meer zo goed oplaadbare konden worden vervangen. Nou lijkt dat eenvoudig, maar het gaat hier om 6 hele grote, zware accu's van zo'n 45 kg per stuk, die onder onze keukenvloer moeten worden ingebouwd. Overbodig om te zeggen, dat we de dag erna maar direct aan de slag zijn gegaan om ze te kopen en in te bouwen. Op bijgaande foto's is goed te zien, dat Mart hier nog een hele klus aan heeft gehad. Een bijzonder kleine ruimte om in te manoeuvreren en dat met zulke zware accu's.

En zo zijn we beland op zondag 27 november 2011 en zitten we nu in Caveilero aan de kust, zo'n 100 kilometer ten zuiden van Lissabon. We staan met onze camper bovenaan een klif in het duingebied en genieten zo ontzettend van alles. 's Morgens als we wakker worden, is het eerste uitzicht door het slaapkamerraam op zee, met de klif vlak naast de camper (zie foto's). Maar ook 's avonds met de zonsondergang is hier prachtig. Daarnaast is het hier rustig en boven alles ook nog eens zonnig met 22 graden!! Dus hebben we besloten om gewoon even lekker 'niets' te doen. Lekker met bloten armen en benen genieten in het zonnetje (en dus verbranden eind november!), beetje lezen, hartige taart bakken, kokosmakronen maken en opeten en vooral genieten dat alles het (op dit moment) weer perfect doet!