Terug in Nederland, waar het natuurlijk regent en koud is.

Vanmorgen even schrikken. We openen onze website voor het eerst sinds enkele weken. Natuurlijk wisten we dat het niet goed gaat met een aantal van onze dierbaren in Nederland, maar dat het zo erg is, hebben ze ons niet laten weten. Gelukkig kunnen we de komende weken velen van hen zien.

Even terug naar ons laatste verhaal van eind april (alweer!). We zijn in Spanje en hebben het ontzettend naar ons zin. Langzaamaan rijden we richting het Noorden, alwaar we uiteindelijk Barcelona willen gaan bezoeken. Tijdens onze rit langs de Zuid-Oostkust van Spanje belanden we in een klein plaatsje l'Alfas del Pi, net even buiten Benidorm. We zetten onze camper op een zojuist (4 weken ervoor) geopende camperplaats, die wij bij deze direct aan alle camperaars willen aanbevelen ( www.orangegrovecamperpark.com ). Zo zouden alle camperplaatsen er moeten uitzien. Natuurlijk is alles gloednieuw en dus is er prachtig sanitair, maar waar het ons om gaat, is dat de plaatsen keurig afgebakend, meer dan ruim ! en voorzien van elektra en water zijn. Daarnaast beschikt deze plaats ook nog eens over een prachtig uitzicht over de sinaasappelgaarden en heeft het een klein maar fris zwembad, wat bij dit warme weer een weldaad is. Gezien al deze voordelen en het vele 'onrustige' reizen van de laatste maand, besluiten we om hier maar eens lekker lang te blijven staan. Het worden uiteindelijk bijna 3 weken. De tijd wordt door ons beiden nuttig besteed aan het onderhoud van de camper. Mart stort zich verwoed op het schilderen van de stalen onderdelen van de truck. Natuurlijk kan hij hiermee alleen een begin maken, maar net als iedereen zijn huis moet onderhouden, heeft ons huis dat ook nodig. Ondertussenkan ook de binnenkant van ons huis de nodige aandacht gebruiken, nu we voorlopig de zandvlaktes achter ons hebben gelaten.

Ook de omgeving van dit dorp biedt voldoende mogelijkheden om ons na het werken in de ochtenduren, aangenaam bezig te houden. De dorpjes Albir, Altea maar ook (voor een dagje dan) Benidorm zijn leuk om te bezoeken en hebben vooral hele gezellige marktjes. Overal waar we lopen, horen we voornamelijk Nederlanders praten. Het blijkt dat we temidden van een Nederlands, Engels en Noorse enclave terecht zijn gekomen. Één van de voordelen hiervan is, dat we na lange tijd ook weer boodschappen kunnen doen in een Nederlandse supermarkt; de Jumbo. Vooral Mart is hier erg blij mee. Roze koeken, broodjes verse haring met uitjes en melkchocolade vlokken worden geestdriftig ingekocht en verorberd.

Helaas en met spijt dat we niet nog langer konden blijven, vertrekken we richting Frankrijk. Eerst nog naar Barcelona! (zie fotoreportage op de site).

Nu de beslissing is gevallen om richting Nederland terug te keren (onder andere in verband met het onderhoud en de APK-keuring van de truck), besluiten we om dit dusdanig te plannen dat we onderweg Mart zijn ouders in hun huis in Gigouzac kunnen bezoeken. Gezien het feit dat Jos al sinds half april in Frankrijk is en ookEmmy er vanaf 30 mei weer zal zijn, rijden we die kant op. Bijna een weeklang staan we met onze camper op een privé camperplaatsje achter op het land van één van de buren van Mart zijn ouders. We hebben een prachtig uitzicht op de huizen van Gigouzac, de velden ervoor en horen 's nachts de kikkers en spechten driftig in de weer.

Gelukkig is het alle dagen prachtig weer en genietenwe van de luxe van het privé zwembad.Iedere dag kunnen we samen met de familie lunchen en eten en zittenwe tot 22 uur buiten gezelligbij te praten. Overdag rijden we regelmatigop de quad naar Le Mayne Boulède, (zie ons reisverhaal van oktober jl) waar Rolf met zijn gezin woont. Hier wordt hard gewerkt aan de laatste 5 weken van de verbouwing van weer een prachtig nieuwe gite voor vakantiegangers. Ter ere van Jos's 65e verjaardag gaan we met het hele gezin uit eten en zijn we voor het eerst sinds afgelopen Kerst met zijn allen bij elkaar.

Maar aan al het goeds komt een einde en zo rijden we dan nu echt definitief richting Nederland. Onderweg merken we al dat we de laatste tijd wel erg verwend zijn qua weer. Af en toe regent het en meestentijds is het een stuk kouder dan gehoopt en verwacht mag worden in juni. Als we dan in Nederland aankomen, vallen de druppels op ons dak. Gelukkig is het tijdens onze stop bij de douane in Hazeldonk weer even droog. We moeten ons daar melden om onze stempels op alle papieren te krijgen voor de ADAC (Duitse Anwb die de papieren regelt voor reizen door Afrika). De douanebeambten zijn niet bekendmet wat zij moeten doen voor ons. Uiteindelijk komen ze naar buiten om de truck en de quad te checken op motorbloknummers, kenteken etc. Hiervoor moet natuurlijk de hele garage worden uitgepakt en kruipen de heren op hun knieën om het motorblok nader te kunnen bekijken. Gelukkig worden alle stempels gezet en kunnen we de documenten opsturen bij thuiskomst.

En zo zijn we dan nu een paar dagen in Nederland, waar het nog steeds koud is voor de tijd van het jaar. Ook de komende dagen beloven in dat opzicht weinig goeds. Gelukkig kunnen we wel onze vrienden en familie weer even zien. Onze volgende stop lijkt toch Scandinavië te worden. Hopelijk wordt het hier en daar dan toch binnenkort écht zomer!